Novela negra, guerra fría e comprensión da realidade

Os anos comprendidos entre finais dos oitenta e principio dos noventa foron moi convulsos no eido político. A caída do muro de Berlín, os sucesos da plaza de Tian’anmen, a perestroika, … en definitiva, a culminación da guerra fría. Neses anos -e debido á caída da URSS- moitos países se enfrontaron ó proceso de transición dun sistema de base comunista a outro de fundamentos capitalistas.

Nesa dura transición están ambientadas estas dúas novelas: Muerte de una heroína roja e Trilogía de Argel, da editorial Almuzara. Parte de guerra que alumea un rincón oscuro da historia. Que nos fai comprender un pouco mellor a realidade actual.

En Muerte de una heroína roja, o fío condutor é a investigación da morte de Guan «Hong Ying», unha traballadora modelo de rango nacional. De xeito transversal móstrase as reformas que desexa introducir Deng Xiaoping na China dos 90 e cómo iso afecta á sociedade. As reformas do xigante tranquilo. Os pequenos pasos que noquean a 1.300 millóns de habitantes.

Así mesmo, en Trilogía de Argel, podemos introducirnos na convulsa Arxelia de principios dos noventa. É máis dura esta novela que a anterior. Máis violencia física. Mais será cousa dos lugares, da xeografía. Da resolución dos conflitos. Nesta, ademáis -ou por conseguinte- podemos tamén coñecer de primeira man a creación das guerrillas integristas: os seus eixos internos e condicións de supervivencia.

Recordo agora unha frase da curtametraxe matadero:

Non move a fé as montañas que levanta a fame