Globalización: 3 apuntes e 1 conclusión

APUNTE #1 JOSEPH STIGLITZ

Levántome este domingo con café e sen presa descubro o artigo de Stiglitz: Para que la globalización funcione.

E penso, condenso a idea de que a globalizaciónentendida como o proceso de mundialización dos asuntos que nos afectan: a aldea global– deriva da movilidade das persoas e o capital, así como da ubicuidade da información. Que este proceso cambia os eixos de pensamento e fainos antiguos, inservibles para entende-lo novo mundo. Que ten vantaxes e inconvenientes.

Ben é certo que ata o de agora, só o capital non ten fronteiras. Sí aínda as teñen as persoas. E hai algo que non funciona cando o 80% da riqueza está en mans do 20% da poboación. Como ben di Stiglitz:

La necesidad de organizaciones internacionales como el Fondo Monetario Internacional, el Banco Mundial y la Organización Mundial de Comercio nunca ha sido tan grande, y la confianza en estas instituciones rara vez ha sido tan escasa.

Venme entón á mente o APUNTE #2 Jenifer Gobierno…

O libro de Max Barry: Jennifer Gobierno (extracto [PDF]), onde se narra a crise que provoca unha campaña de márketing agresiva nun mundo onde todo está privatizado. Incluso a policía e o goberno, que só actúan si algún cidadá se pode facer cargo dos seus gastos. Non existen os entes reguladores nin os impostos. O paraíso do libre mercado. Entón penso que nos fan falla entes reguladores, de gobernabilidade mundial. Que teñan a capacidade de tomar decisións.
Pero vexo a situación complicada a medio plazo… APUNTE #3 Los bárbaros a las puertas

Nestes días está o Fondo Monetario Internacional reunido en Singapur (podedes ler a mirada de Marta Garrich: introdución, e comezo da serie de crónicas…). Facendo seguemento ó ocorrido, constato o de sempre nestas reunións. Que hai dous bandos enfrontados: os de dentro das barricadas negociando cuotas de poder, e os de fóra mostrando o seu descontento. Sin posibilidade de reencontro e discusión.
E recordo un artigo do economista Juan Urrutia: Los bárbaros a las puertas que aparece tamén no libro/recopilación Economía en porciones. Considerándome eu do outro lado da barricada, teño que quitarme a palestina ante a mostra de seriedade deste economista e facer reflexión das miñas posicións.

Con estes 3 apuntes de hoxe digo (como conxurándoo): Sí á globalización… pero con sentidiño. É dicir, con avances na democratización dos organismos reguladores internacionais. De finanzas, e de Goberno.


Comments

4 responses to “Globalización: 3 apuntes e 1 conclusión”

  1. […] Non se pode na aldea global matar unha mosca a cañonazos, non se pode competir en tódolos sectores e tódalas empresas. Debemos ir cara a competencia nos sectores motores da economía: os informacionais. Audiovisual e I+D nas empresas, pero tamén naqueles en que temos os recursos necesarios que non se poden deslocalizar: agropecuario e enerxético. […]

  2. […] Entón chega o cortocircuito e maduro ideas para o próximo café-tertulia que imos dedicar á globalización e ó papel das ONGD neste proceso de cambio. […]

  3. […] Pola contra nun mundo global, ubicuo e móvil, todo está ó alcance de todos. Potencialmente. E comeza a ser posible explotar tódalas identidades dun mesmo. Esto tamén se pode teorizar co concepto de Long Tail, ou Longa Cola (a parte amarilla da imaxe): coa globalización é viable a existencia de moitos pequenos grupos, comunidades ou nichos de mercado. Ademáis, en suma, todas esas pequenas comunidades son maiores que as poucas comunidades grandes. Os mecanismos que potencian a globalización non homoxeinizan, senón que heteroxeinizan. […]

  4. […] Agora, de entre esa marabunta de ideas, conversas e cafés… retomo o tema da educación .. logo dun fin de semana caluroso en Boiro, no que releo Jeniffer Gobierno, de Max Barry. […]

Leave a Reply to O bazar de nes » Identidade e globalización: a neofeudalización Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *