Progreso e natureza: materiais para a reflexión

La leyenda de La princesa Mononoke empieza durante la Era Muromahi de japón (1392-1573).

Según afirma Hayao Miyazaki no era muy diferente a la nuestra. Fue una era conflictiva en la que los seres humanos y la naturaleza se enfrentaban con la aparición de la Era del Hierro. Por primera vez, el equilibro que existía entre los seres humanos y el bosque cambió de forma radical. Había que talar los árboles para alimentar los gigantescos hornos metalúrgicos.

Pero también quedan muchas pruebas de que la época de La princesa Mononoke fue un momento muy interesante de la historia de Japón, ya que se produjeron grandes avances.

Agora mesmo estou fascinado polo mundo creado por Miyakazi. Ninguén conseguiu narrarme tan ben a complexidade da relación progreso-natureza. Unha película preciosa ademáis. O continente e o contido non teñen por qué ir separados.

Como segunda referencia recoméndovos o libro Caníbales y Reyes, do antropólogo Marvin Harris, que trata de botar lus sobre a relación histórica de progreso-natureza e …

reemplazar el antiguo punto de vista victoriano del progreso, la categoría de “adelante y arriba”, por una explicación más realista de la evolución cultural.
Lo que ocurre con el nivel de vida de nuestros días ya ha ocurrido en el pasado. Nuestra cultura no es la primera tecnología que ha fracasado. Tampoco es la primera que ha alcanzado sus límites de crecimiento. Las tecnologías de culturas anteriores fracasaron repetidas veces y fueron reemplazadas por nuevas tecnologías. Los límites de crecimiento fueron alcanzados y trascendidos sólo para ser alcanzados y trascendidos una vez más.
Una gran parte de lo que consideramos progreso contemporáneo es, en realidad, una recuperación de niveles que se gozaron plenamente durante épocas prehistóricas.

Que pasedes unha boa fin de semana! 😀


Comments

2 responses to “Progreso e natureza: materiais para a reflexión”

  1. […] A dicotomía progreso VS natureza está máis presente ca nunca nos debates sobre a sostibilidade do noso modo de vida. E debemos saber que abandoa-lo modo de vida industrial en favor do informacional, non só é fuxir dunhas relacións alienantes de produción, non só é correr hacia o aumento da produtividade e riqueza que nos levarán a disfrutar de maiores cotas de benestar. […]

  2. […] me recuerda mucho a Ashitaka, de La princesa Mononoke: otro periférico al que se llevan por delante los vectores de desarrollo de la globalización (en […]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

%d